Daarom zijn wij ruder aan het werk zijn dan we in de straat
Naky
www.diecastingpartsupplier.com
2016-08-01 18:05:36
Afgelopen dinsdag op weg naar mijn werk was ik te wachten om een weg over te steken wanneer een vrouw van middelbare leeftijd naast me vallen sommige munten op de stoep. Zes mensen bukte om ze op te halen voor haar. Een man in een slimme marine pak tastte in de goot van een 1p stuk, dat hij ging te overhandigen vinden. De enige persoon in de buurt die hielp niet was me - maar dat was omdat ik vasthouden aan mijn fiets.
In plaats daarvan vond ik mezelf de groep dat wat ik had meegemaakt maakte me blij om een Londenaar zijn. Iedereen was in een haast om aan de slag. Maar iedereen instinctief pauzeerde leuk om een vreemdeling die verloren had minder dan een pond in te zijn kleine verandering. Het goede Samaritanen keek me bedenkelijk. Omdat het kind was één ding; praten met vreemden iets heel anders. Zodra de lichten veranderd bustled ze uit om hun stad kantoren. Ik bustled uit de mijne.
Toen ik aankwam liep ik naar mijn bureau rechtdoor langs diverse collega's staren schermen, van wie sommigen werden hoofdtelefoon dragen. Ik heb geen van hen te begroeten. Ik gedumpt de vorige dag vuile kopje thee in de gemeenschappelijke wastafel en nam een schone uit de kast. Ik ging zitten, keek naar mijn e-mails en besloot niet te antwoorden op een van hen. Ik ging naar de kantine, kocht ik een vettige gebak, wat ik at bij mijn bureau, verstrooiing kruimels rondom mij.
Dit is mijn routine elke ochtend op het kantoor; Ik zou niet verbaasd zijn als sommige van de Samaritanen waren iets dergelijks bij hen te doen. Hoe mensen zich gedragen op het werk is niet zo leuk. We zijn meer doordachte aan vreemden in de straat dan wij zijn om onze collega's op kantoor te perfectioneren. Op het werk dat we mensen negeren, we stinken ze uit met onze lunches, komen we te laat voor vergaderingen. We praten luid wanneer anderen proberen om te werken, of we fluisteren distractingly als we niet willen dat iedereen horen.
Het is niet meteen duidelijk waarom kantoren steeds minder burgerlijk. De menselijke natuur is niet veel veranderd. In mijn ervaring, als er iets mis is groot in het kantoor gaat, de mensen zijn inderdaad erg leuk. Maar zes dingen zijn veranderd, dat kan ons allemaal ruder in kleine manieren hebben gemaakt.De eerste is e-mail. Omdat er veel te veel van het te beantwoorden we hebben geleerd niet aan - of bondige één woord antwoorden sturen - die beide zijn onbeschoft. En de kunst van het negeren van e-mails die we nu leren om alles wat we niet het gevoel dat doen negeren onder de knie. Voldoet aan de telefoon op het werk steeds optioneel - die grof niet alleen de persoon aan de andere kant, maar de collega onderworpen aan eindeloos rinkelen.
Open kantoren zijn ook gemaakt voor onbeleefdheid. Nu dat we samen zijn gedreven in de openbare ruimte, wat zou fijn zijn geweest in kabinetten (eten luidruchtig, luid praten over de telefoon etc) wordt minder. Het is te danken aan kantoortuinen dat we de meest onbeschofte kantoor uitvinding van de partij te openen - een koptelefoon. Deze roepen: Ik ben hier, maar ik wou dat ik niet was.Hot desking en flexibele werktijden zijn de dingen nog verergerd. Als je niet elke dag zitten met dezelfde mensen, en misschien niet eens weet dat de persoon die zich stort neer naast je, is er geen stimulans bijzonder mooi te worden als je ze niet morgen zien.
Mogelijk slechter dan elk van deze is de cultus van de drukte, die brutaliteit niet alleen acceptabel, maar bewonderenswaardig heeft gemaakt. Als het is indrukwekkend bezig te zijn, dan is het goed om mensen te laten wachten, goed om te laat draaien voor vergaderingen en mooi om zo bezig dat je uiteindelijk blinde mensen in de gang zijn.Dit alles is vrij fundamenteel, en het is niet duidelijk hoe beleefdheid terug te krijgen.
De enige manier waarop dat zou kunnen werken is onbeleefd op zich: het is het geheim om video mensen zich slecht gedragen en stuur het naar hen, of delen op grotere schaal. Bijna iedereen is fatsoenlijk echt. Weinig mensen willen zien zichzelf als onbeleefd. Een 10-seconden video van iemand die het snijden van een collega dood of walgelijk eten kan een aangenaam corrigerende effect hebben.
Vorige : Typhoon naar zuid getroffen gebieden, het noorden te lijden onder hitte