de definitie van verloren wasgieten

Lost-wax casting (ook wel "investment casting", "precision casting" of cire perdue in het Frans) is het proces waarbij een dubbele metalen sculptuur (vaak zilver, goud, koper of brons) wordt gegoten uit een origineel beeldhouwwerk. Ingewikkelde werken kunnen met deze methode worden bereikt.

De oudste bekende voorbeelden van deze techniek is een wielvormig koperen amulet ontdekt in Mehrgarh in Zuid-Pakistan. Conservatieve schattingen van de leeftijd vanaf koolstof-14 datering dateren het amulet tot c. 4000 voor Christus, waardoor het 6000 jaar oud is.

[1] [2]. Een ander voorbeeld uit een vergelijkbare periode zijn de 5700 jaar oude objecten gevonden in Zuid-Israël daterend uit de Chalcolithic periode (4500-3500 voor Christus). [3] Waxen met verloren was was tot ver in de 18e eeuw wijdverspreid in Europa, toen een vormgietproces de overhand kreeg.

De stappen die worden gebruikt bij het gieten van kleine bronzen sculpturen zijn redelijk gestandaardiseerd, hoewel het proces van gieterij tot gieterij tegenwoordig varieert. (Bij moderne industriële toepassingen wordt het proces investeringsgieten genoemd.) Varianten van het proces zijn onder meer: ​​"verloren schimmel", die erkent dat andere materialen dan was kunnen worden gebruikt (zoals: talg, hars, teer en textiel); 4] en "afvalwasproces" (of "gegoten afvalgieten"), omdat de mal wordt vernietigd om het gegoten voorwerp te verwijderen